به گزارش سلام لردگان و به نقل از فارس ؛ يک دست کوچک شش ساله، يک دست بزرگ ۸۳ ساله؛ هر دو آسيب ديده از تروريسم عليه مردم ايران. هر دو نشانهاي از مظلوميت و اقتدار ملتي که ميخواهد گوشهاي از اين زمين پر وسعت، مستقل زندگياش را بکند.
دو جانباز از دو دهه متفاوت با چندين دهه فاصله ديروز با هم در حسينيه امام خميني ديدار کردند و در مهرباني اين ديدار، حتي اگر کلامي هم نبود، دستهاي مجروحشان راويان مظلوميت بودند.
تحجر و تکفير و تروريسم در همه دهههاي گذشته، ايرانيان را هدف قرار داده است. در مسجد يا زيارتگاه يا حتي وسط خيابان. هدفش هم هميشه همه بودهاند، از بزرگ و کوچک، تا مرد و زن تا شهروند عادي يا مسئولان کشور. از همان سالها ميخواستند ايران را زمين بزنند، اما آن امام جمعه تهران که ميخواستند ششم تير سال ۶۰ در مسجد ابوذر ترورش کنند و زنده نباشد، حالا ۳۳ سال است رهبر ايران است؛ براي فرداي صاحب آن دست شش ساله مجروح هم تجربه ميگويد روزهاي روشني در پي است. او به لطف الهي نماد «زخمي سربلند دورانها» خواهد شد، همچون صاحب آن دست ۸۳ ساله و همچون خود ايران، همچون آرتين.
پايان پيام/ 630 ل